Heurhelho Gomes en Lee Young-Pyo speelden vrij recentelijk nog voor zowel PSV als Tottenham Hotspur. Wie iets verder teruggaat in de tijd, zal oud-doelman Hans Segers (56) waarschijnlijk ook nog wel herinneren. Lange tijd was hij de enige Nederlander die bij beide clubs onder contract stond, maar hij moet de eer sinds 2016 delen met zoon Nick (30), die sindsdien voor PSV werkt als fysieke trainer en fitnesscoach.
1984
Hans, geboren en getogen Eindhovenaar, begon zijn keepersloopbaan bij PSV en speelde daar tot 1984. Op 22-jarige leeftijd vertrok hij naar Engeland waar hij voor verschillende clubs uitkwam en in 2001 zijn loopbaan afsloot bij Tottenham Hotspur. Al tijdens zijn laatste seizoen in Noord-Londen voegde hij zich bij de keepersstaf van Spurs. Daar werkte hij tot 2007, alvorens hij van 2008 tot 2011 keeperstrainer bij PSV werd.
Zoon Nick
Sportcoach Nick, geboren en getogen Engelsman, liep in het seizoen 2006 – 2007 stage bij The Lilywhites en belandde via Fulham en FC Eindhoven uiteindelijk bij de staf van Jong PSV. Daar vervult hij een belangrijke rol in het maken van trainingsschema’s om alle spelers zo fit mogelijk te houden zodat ze uiteindelijk optimaal kunnen presteren. Extreme fitheid, iets waarvan trainer Mark van Bommel nooit onder stoelen of banken heeft geschoven dat het bij hem heel hoog in het vaandel staat.
Berbatov
Nick liep stage bij Sam Erith, tegenwoordig actief bij Manchester City als fitnesscoach. De jonge Segers kwam in zijn eerste dagen al in contact met topspelers als Dimitar Berbatov, Ledley King en Robbie Keane. “Dat was tamelijk bizar, want ik was groot fan van Tottenham. Vanwege mijn vader volgde ik de club altijd, iedere thuiswedstrijd zat ik in het stadion. Het was echt bijzonder toen ik ineens oog in oog met mijn idolen stond op het trainingsveld. Je maakt ze persoonlijk mee en hoort hun gesprekken aan. Daardoor realiseer je dat zij ook maar gewoon mensen zijn zoals jij en ik. Ik kan me nog wel herinneren dat Berbatov regelmatig klaagde dat de trainingen te zwaar waren: ‘Oh Sam, it’s too much, come on man!’, zei hij dan. Op zo’n moment merk je echt dat zelfs je grote held ook maar iemand is. Dat is misschien wel het belangrijkste wat ik in die tijd heb geleerd.”
Fanatisme
Engelse voetbalclubs staan bekend om de tradities en hun trouwe, fanatieke supporters. Vader en zoon Segers leven op wanneer ze spreken over de achterban van ‘hun’ club. Hans: “Die aanhang zie je over heel de wereld. Overal waar je komt zitten fans van Tottenham Hotspur. Bij grote Engelse clubs denk je misschien eerst aan Manchester United of Arsenal, maar ook Tottenham is geweldig groot wereldwijd.” Nick vult aan. “Iedereen kent de Spurs-supporters, ze zijn echt fantastisch. Zij kunnen het stadion echt laten beven, dat zie je bijna nergens. Of ze nou winnen of verliezen, Spurs-fans blijven hun club altijd trouw.”
Martin Jol
Veel traditionele Engelse clubs hebben inmiddels afscheid genomen van het kick-en-rushvoetbal sinds trainers als Arsène Wenger, Pep Guardiola en Jürgen Klopp hun intrede deden. Bij Tottenham Hotspur heette die transformator Martin Jol. De Hagenees was van 2004 tot en met 2007 hoofdtrainer in de Britse hoofdstad. “Hij maakte de club weer ambitieus. Zijn aanvallende speelstijl viel in de smaak bij de fans, ze praten nog steeds over hem. Echt, die man zijn ze nog niet vergeten”, aldus Nick. “Als je naar het hele Engelse voetbal kijkt, dan vind ik de ambiance bij Spurs het beste van heel Engeland”, gaat vader Hans verder. “Het is een geweldige club om te werken met een roemrijke geschiedenis en veel tradities. Ze staan er al jaren om bekend dat ze mooi voetbal spelen. Ook al zitten ze in een moeilijke fase van een wedstrijd, ze zoeken altijd de voetballende oplossing. Daarin zit volgens mij ook de grootste kans voor PSV woensdag.”
Football madness
De Britse toewijding naar het voetbal greep Hans vanaf het eerste moment aan. “Wat ik hier in Nederland mis aan Engeland? De manier hoe de mensen daar vol passie om het voetbal geven. Het is bijna een godsdienst daar. De football madness, het gegeven dat supporters een hele week moeten sparen om in het weekend een kaartje te kunnen kopen bijvoorbeeld. Dat is typische Britse voetbalpassie die ik hier in Nederland weleens mis.”
Droom
Voor Nick kwam er een droom uit toen hij de namen van beide clubs bij de loting uit de koker zag komen. “Ik heb hier al de tijd dat ik hier werk op gehoopt. Mijn vrienden wilden ook allemaal langskomen hier in Nederland. Voor wie ik juich? Poeh, ja, die vraag heb ik de afgelopen dagen wel vaker gekregen hier op De Herdgang. Als PSV wint is dat fantastisch voor de club.”
Eindhovense jongen
Hans twijfelt geen seconde: “Ik blijf een Eindhovense jongen, dus ik juich voor PSV. En ik denk dat het erin zit, want PSV straalt dit seizoen iets uit wat ik jaren niet heb gezien. Wat dat precies is? Het gevoel: ‘bij ons in de Eindhovense achtertuin valt helemaal niets te halen.’ De passie en het vuur dat ze hebben om ook nog die 4-0 of 5-0 te maken, die heb ik in geen tijden gezien. Als ze een resultaat tegen de Spurs weten te behalen, is het om die redenen.”