Een stage bij Liverpool, diverse malen uitgekomen voor jeugdelftallen van Oranje. Het zijn zomaar een paar grepen uit de nog prille carrière van Rick Jonkers. De vijftienjarige doelman kwam aan het begin van het seizoen over van De Graafschap. Een kennismaking met Het Beest.
Wanneer Jonkers in de kantine van De Herdgang loopt, kan je niet om hem heen. Met zijn 1 meter 90 steekt hij met kop en schouders boven zijn leeftijdsgenoten uit. Zijn bijnaam Het Beest is dan ook niet misplaatst. “Het zit niet in de familie. Ik ben de grootste van hun allemaal”, begint Jonkers. “Die lengte komt natuurlijk wel goed van pas als keeper. Ik ben een doelman die graag op de lijn keept. Voetballend ben ik misschien niet de sterkste, maar ik coach de jongens wel omdat ik vanaf achter een prima zicht daarop heb.” Een sterkte kwaliteit van Jonkers zijn de reflexen en de één-op-één situaties volgens trainers en begeleiders bij PSV.
Grote voorbeeld
Jonkers is niet de eerste speler die vanuit De Graafschap naar PSV komt. In het verleden bewandelden Klaas-Jan Hunterlaar, Steven Theunissen en Milan Beumer al dezelfde weg. Ook De Graafschap-doelman Hidde Jurjus heeft de jeugdopleiding van De Superboeren doorlopen. Hij staat onder contract bij PSV, maar wordt verhuurd aan De Graafschap. En laat Jurjus nou net het grote voorbeeld van Jonkers zijn. “In het verleden heeft hij mij getraind en ik heb ontzettend veel dingen van hem geleerd. Zijn trappen vind ik altijd geweldig om te zien. Ook stuurde hij mij een appje toen ik naar PSV ging om mij succes te wensen.”
Begonnen als verdediger
Maar voordat de doelman uit Rheden als keeper speelde, stond hij eerst op een andere positie. “Toen ik nog in de jeugd bij mijn amateurclub speelde, was de keeper van ons team ziek. Ik gaf aan dat ik de handschoenen wel een keer aan wilde doen. Zodoende ben ik verder gegaan als keeper. In het begin wisselde ik nog wel af met de keeper die ziek was”, zegt Jonkers bijna verontschuldigend.
Trainingsstage op Melwood
Vanuit de amateurs stroomde Jonkers door naar De Graafschap. Voor hem een mooie stap. In Doetinchem speelde hij tegen verschillende andere Nederlandse clubs waaronder ook tegen Feyenoord. “Ja, die wedstrijd tegen Feyenoord”, zegt Jonkers terwijl er een grote glimlach ontstaat op zijn gezicht. “Dat was een bijzondere wedstrijd. Er waren scouts vanuit Liverpool overgekomen om naar mij te kijken. Ik speelde een goede wedstrijd. Natuurlijk ben je wel een klein beetje nerveus, maar ik raak niet zo snel onder de indruk. Je moet gewoon winnen en dan maakt het mij niet uit wie er komt kijken.”
Uiteindelijk werd Jonkers uitgenodigd om mee te komen trainen op het legendarische trainingscomplex Melwood van Liverpool FC. “Als je daar bent besef je het nog niet helemaal, maar nu hebben we het er nog steeds over aan de keukentafel met de familie. Dat complex is echt schitterend. Ik hou zelf erg van normaal gras en in Liverpool lagen de velden er bij als een biljardlaken zo mooi dat het was. Daarnaast is het Engelse voetbal ook een stuk fysieker. Wanneer je een tik krijgt moet je daar gewoon doorgaan. Die mentaliteit spreekt mij wel aan.”
Tijdens de dagen in Liverpool trainde hij mee met een van de jeugdelftallen van de Engelse topclub. “Je gaat eerst ontbijten met iedereen en daarna ga je naar het trainingsveld. Wij als keepers kregen een uurtje keeperstraining en daarna ga je een halfuur afwerken in partijvorm.” Nadat hij op stage geweest was, mocht hij nog een keer terug komen bij de club voor een tweede stage.
‘Dat wil ik mijn familie niet aandoen’
“Bij de eerste stage was ik samen met mijn vader naar Engeland gegaan. Na die stage werd ik uitgenodigd om nog een keer langs te komen en toen mochten ook mijn moeder en zus mee. Wij vonden dat natuurlijk heel gaaf. Toen ook die stage klaar was, hadden we een gesprek. Daarin maakte ze al duidelijk dat je pas vanaf je zestiende in een gastgezin mag in Engeland.” Het zou dus betekenen voor Jonkers dat zijn hele familie moest emigreren naar de andere kant van Noordzee. Dat zag Jonkers zelf niet zitten. “Ik heb een hechte familie en die wil ik niet daarmee betrekken. Als ik oud genoeg was, had ik het misschien gedaan. Maar nu de familie ook mee moest gaan, heb ik het niet gedaan”, verklaart Jonkers zijn keuze.
Vergelijkbare clubs
Maar aan interesse geen gebrek. Uiteindelijk belandde Jonkers bij PSV. Voor de jonge keeper was het geen moeilijke keus of hij De Graafschap zou verlaten voor PSV. “Voor mijn gevoel was PSV een verlengde van De Graafschap. Het geeft me een warm gevoel. Het is allemaal heel gezellig, maar je gaat wel tot het uiterste. Dat is iets wat ik erg belangrijk vind bij een club.”
Toch kwam de boomlange doelman zonder bepaalde verwachtingen naar Eindhoven. “Ik ga er altijd vanuit dat ik niet speel, want dan kan het alleen maar meevallen”, antwoordt Jonkers op de vraag wat zijn verwachtingen van dit seizoen waren. “Zodra ik alles ga geven, zien de trainers dat vanzelf. Vinden ze het goed, dan stellen ze mij op. Zijn ze niet overtuigd, dan sta ik er niet in.” In het begin van het seizoen speelde hij niet zoveel. “De trainer van PSV O15 vond het onterecht dat ik niet speelde, dus mocht ik wedstrijden keepen bij dat team. Zo maakte ik mijn minuten en of dat nu bij O15 of O16 is, dat maakt mij niet uit. Als ik maar kan spelen.” Later dit seizoen leverde dat ook profijt op want Jonkers speelt inmiddels vele wedstrijden voor de O16. Helaas moet hij op dit moment toekijken vanaf de tribune. Een schouderblessure houdt hem buiten de lijnen.