Een droom is uitgekomen. Als #PSVreporter met PSV naar de wedstrijd tegen Manchester United. Wat een avontuur. De belevenissen van mijn onvergetelijke reis.
Het begin
Het avontuur begon dinsdagochtend op Eindhoven Airport met een drankje met mijn PSV-maatje Eric (Provaas red.). Bij de gates werden we opgewacht door een delegatie van PSV van wie we jasjes kregen met achterop het jack de tekst #PSVreporter . Dé hashtag voor de komende dagen zo bleek al snel, want later die dag waren we al trending topic op Twitter! Terug naar het vliegveld. Al snel spotte ik de eerste bekende PSV’ers: André Ooijer (zeer sympathieke man), Guus Meeuwis en Hans van Breukelen liepen allemaal voorbij. Marcel Brands kwam ons daarna de hand schudden en ook Toon Gerbrands kwam naar ons toe. Hij vroeg ons natuurlijk naar onze strategie voor de komende dagen. Ook supporters zijn onderdeel van zijn Topsportklimaat. Een geintje op Twitter met Arnold Bruggink en André Ooijer vanwege mijn vliegangst zette de toon voor de dagen: heel veel plezier maken en volop genieten.
Werken
Al snel konden we aan de slag. De spelers die op het vliegveld aankwamen, filmden we en zetten we op de foto. Ik had daarnaast ook een persoonlijke missie: Luuk de Jong het shirt van mijn zoontje laten signeren. Dat lukte gelukkig direct. Zoiets geeft maar weer eens aan hoe toegankelijk en gemoedelijk PSV is. Grappig, want daarnaast was alles ook tot in de puntjes verzorgd. De reis verliep dan ook goed. In Engeland waren we de eerste avond aanwezig bij de persconferentie op Old Trafford. Hier heb ik via Periscope live verslag van mogen doen en het resultaat was in mijn Twittertimeline direct zichtbaar. Het aantal volgers nam in rap tempo toe. Geweldig! Daarna mocht elke #PSVreporter een stuk van de training zien en alvast een beetje sfeer proeven op Old Trafford, een immens groot stadion!
Theatre of Dreams
Dat bleek ook na de training. Via de catacombe wilden we terug naar het hotel. Maar waar zat de uitgang van Old Trafford ook alweer? We liepen door allerlei gangen en zagen overal foto’s. Onder meer die van onze held Ruud van Nistelrooy en natuurlijk ook van wereldster Cristiano Ronaldo. Wat is het toch een grote club dacht ik, maar desondanks ging ik vol vertrouwen de wedstrijd van woensdag tegemoet. Een punt is mogelijk, toch? En dat zou een mooi resultaat zijn!
Sfeer proeven
Voor het zover was, eerst nog wat werk. Op de ochtend van de wedstrijddag brachten we een bezoek aan het hoofdkantoor van Umbro, de shirtsponsor van PSV. Mooi om hier eens een kijkje achter de schermen te krijgen. De medewerkers van Umbro waren zelf ook zeer enthousiast over ons bezoek, waardoor we zelfs een sneakpreview van hun nieuwste producten kregen. Ook leuk om te horen dat Umbro zo lovend is over PSV, de mentaliteit van de club en die van ons supporters. ’s Middags mochten we de stad in voor een sfeerverslagje voor Twitter. Op zoek naar PSV-fans dus. Op Shambles Square werd door onze supporters al een prachtig feest gevierd. Snel filmen. De reacties op mijn filmpjes waren geweldig en werden door velen gedeeld. Ook in de stad waren de supporters dolenthousiast over wat wij deden.
<center><blockquote class="twitter-tweet" lang="nl"><p lang="nl" dir="ltr">Nou ik stond er als <a href="https://twitter.com/hashtag/psvreporter?src=hash">#psvreporter</a> middenin! Wat is dit genieten.. Wat hou ik toch van deze club <a href="https://twitter.com/hashtag/manpsv?src=hash">#manpsv</a> <a href="https://twitter.com/hashtag/psv?src=hash">#psv</a> <a href="https://t.co/DOYl2oCxHt">pic.twitter.com/DOYl2oCxHt</a></p>— Brenda (@Brendaw1981) <a href="https://twitter.com/Brendaw1981/status/669567769650810880">25 november 2015</a></blockquote>
<script async src="//platform.twitter.com/widgets.js" charset="utf-8"></script></center>
Dromen
‘s Avonds vertrokken we met de bus naar Old Trafford, the Theatre of Dreams. Al in de bus voelde ik een lichte kriebel in mijn buik. Zenuwen. Wordt het zo'n avond?, dacht ik. Vlak voor de wedstijd galmde de UEFA Champions League-hymne door Old Trafford. Kippenvel, zo mooi om dat mee te maken! Daarna volgde het bekende Come on PSV, Come on PSV en daar werden de zenuwen niet minder van. Toen ik besefte dat ik op Old Trafford naar een wedstrijd van PSV zat te kijken, steeg mijn hartslag naar tweehonderd. Voor mij was het echt even een Theatre of Dreams.
Sfeer maken
En dat was het twee uur later nog steeds. De hele wedstrijd hebben wij, PSV-supporters, van ons laten horen. Wat een sfeer wat een feest. Eerste helft 0-0. Manchester een paar keer voor de goal, maar we hielden vertrouwen. En terecht zo bleek. Na het laatste fluitsignaal konden we echt uit ons dak gaan. Een punt op Old Trafford! Er barstte een enorm feest los in t uitvak! Guus meeuwis mocht een liedje zingen en al snel zongen de supporters mee. Zo galmde ineens Brabant door een Engels stadion. De KoloYaya-song maakte het feest helemaal af. Ge-wel-dig!
We love you PSV, we do!
Een aantal dagen later besef ik nog niet helemaal wat ik allemaal heb mee mogen maken. Ik leef nog altijd een beetje in de droom. PSV bedankt! Het was een eer om op deze manier verslag te mogen doen. Volgers bedankt voor alle leuke reacties! Mijn PSV-maatje wil ik ook bedanken dat ik mee mocht en ook met de andere twee reporters was het gezellig. Ik kijk terug op een geweldige ervaring. De awayday-koorts heeft me te pakken merk ik. We love you PSV, we do!