De voorlaatste wedstrijd in de kampioenspoule thuis tegen Fc Utrecht. We zijn samen met AZ en Ajax nog steeds in de race om de schaal. Na een kleine vijf minuten is het Maarten (die overigens vertrekt naar de Fc) die een corner op waarde weet te schatten en de verdiende voorsprong op het bord zet. Echt lang kunnen we niet geniete want tien minuten later weet Utrecht een misverstand in onze achterhoede af te straffen. We laten onze koppies niet hangen en pakken de draad weer op en in de rust is het zo dat we ons veldoverwicht nog niet in doelpunten hebben weten om te zetten. Na de rust willen we doorpakken want in Amsterdam is de stand ook gelijk. Dus winnen is de opdracht. Een kleine tien minuten zijn we bezig als Matthias met de bal aan de voet vanaf de linkerkant naar binnnen trekt en vanaf een kleine 25 meter de bal tegendraads laag keihard binnen knalt. Wat een opluchting. 2 – 1.
We krijgen nog wel enkele goede kansen om de score te verhogen maar het belangrijkste is dat de punten binnen blijven. We weten de stand zo te houden en wachten dan maar op bericht uit Amsterdam. En dan komt de verassende mededeling dat het in de blessuretijd daar (en wij weten hoe dat voelt) toch nog 4-3 is geworden voor Ajax.
Nu staan we dus gelijk met de Amsterdammers en is er dus volgende week een overwinning nodig in Alkmaar om een eventuele beslissingswedstrijd te forceren.
Daar gaan we dan ook voor. Nu we zover zijn gekomen willen we ook het laatste stapje zetten.
Mannen op naar volgende week.
Houdoeee.

van Osch, Abels, Peijnenburg, Carolina, Bannani (88e Scheepers), Rommens, Konings (73e Daneels), Rigo ( 85e Kardes), Lammers, Laros, Verreth.