Leuke laatste oefenwedstrijd voor PSV F1

Vandaag stond de laatste wedstrijd van het seizoen 2008-2009 op het programma. Op bezoek kwam het Duitse FC Köln.

Vooraf werd enigszins gevreesd voor deze ongetwijfeld fysieke tegenstander, met de wetenschap dat het lange en zware seizoen voor veel PSV-spelers zijn tol al had geëist.
Gelukkig voor alle fans had Bastiaan zijn manschappen nog één keer goed weten op te laden. Het fysieke gedeelte van de wedstrijd kwam onverwachts zelfs van PSV-zijde.

Hierdoor ontstond er een alleraardigst potje voetbal waar PSV via technische hoogstandjes het opnam tegen het goede combinatiespel van Köln.
De rust van de wedstrijd werd bereikt met een 0-0 tussenstand; mede door ijzersterk optreden van keeper Kyan.

In de tweede helft kwam de wedstrijd pas goed op stoom. PSV leek via Joop en Gregory een veilige 2-0 voorsprong opgebouwd te hebben. Maar Köln zou geen Duitse ploeg zijn als het geloof in goede afloop niet altijd aanwezig zou blijven. Balverlies in de achterhoede betekende de 2-1 “anschluss tor”.

Het meest emotionele moment had trainer Bastiaan prima georganiseerd. Hij gunde keeper Merijn een paar minuten voor tijd een heuse publiekswissel. Merijn genoot zichtbaar van de vele schouderklopjes, knuffels en “high-fives”. Alle spelers en de volledige technische staf beloonde hem voor 2 prima PSV-seizoenen.

Helaas was hierdoor de concentratie enigszins verdwenen waar Köln dankbaar gebruik van wist te maken. In de laatste 2 minuten wist men nog 2x te scoren met een 2-3 einduitslag als gevolg.
Al met al een leuke oefenpot en het einde van een geslaagd seizoen.

Met een kampioenschap op zak en een tweede kampioenschap op doelsaldo gemist, en met winst op een tweetal sterk bezette toernooien was het resultaat ronduit goed te noemen.

Maar het allerbelangrijkste is dat er een hecht vriendenteam is ontstaan (op en langs het veld) waar spelers, trainers en ouders van PSV echt trots op mogen zijn!

Bedankt allemaal en veel succes het nieuwe seizoen. En nu genieten van de welverdiende vakantie.

Verslag met dank aan Peter Verhoeven