PSV D2 – RKVVO D1

Waar zal ik beginnen? Met de drie doelpunten die in de eerste helft binnen vijf minuten vielen, met de bos bloemen die het sportieve RKVVO ons aanbood vanwege het kampioenschap, met het feit dat de uitslag van deze wedstrijd er dus helemaal niet meer toe deed, met het gegeven dat de keepers Arne en Pepijn enkel terugspeelballen te verwerken kregen of met de goals van de doelpuntenmakers? Hiermee is eigenlijk alles al gezegd, maar ik zal er toch iets uitgebreider op in gaan.
We kregen bij deze sportieve ontmoeting ongeveer 15 minuten een wedstrijd te zien, daarna was het uitzitten. De goals rolden er gestaag in; zoals de motregen uit de hemel kwam.
Zoals vaker toog ook nu de tegenpartij, aangemoedigd door een grote schare fans, met goede moed het veld op. Eenmaal drie tegengoals achter de oren, gingen de schouders hangen en was de inzet tanende. De spanning waarvan even sprake was geweest, viel helemaal weg.
De PSV doelpuntenmachine werd aangezet en voor rust stond de teller op 4-0. In de tweede helft was er een kleine opleving voor RKVVO omdat PSV door spelerswisselingen even elkaar weer moest zoeken, maar voor echt gevaar voor de goal werden we behoed. Al gauw combineerde en scoorde PSV als nooit tevoren. De teller stopte weer eens, als vanouds, boven de tien! Onze jongens lieten in deze wedstrijd gedegen verdedigings- en aanvalswerk zien, en mogen zich terecht kampioen noemen, alhoewel trainer Bastiaan, zo het een trainer betaamt, nog verbeterpunten zal zien.

Ank Gakpo- van Bommel