Het verslag

Na twee verloren wedstrijden in de kampioenspoule speelden we vandaag tegen Utrecht. In de stand stonden we voorafgaand aan het duel samen op een gedeelde plek. Nu moesten de punten dus gepakt worden. Na de sneeuw en de kou was het weer vandaag van een draaglijk karakter en waren we er klaar voor.

Het begin was snel en het spel ging op en neer over het veld. Er was van alles te zien, alleen de kansen nog niet. Wel was er overal op het veld strijd en verplaatste het spel zich telkens weer van goal naar goal. Dus vermakelijk, maar nog lang niet goed. Nadat een bal vlak naast onze goal is Utrecht eigenlijk het gevaarlijkst en op slag van rust wist de nummer 11 van Utrecht met een lucky-shot buiten bereik van onze keeper via de binnenkant paal de bal binnen te schieten. Zo stond de 1-0 stand op het bord.

Na de rust zouden we dus de mouwen moeten opstropen en er vol voor gaan om een punt of meer mee te nemen. En binnen de minuut kreeg Mylian de bal buiten de zestien en kogelde deze door de benen van een verdediger tegen het net, 1-1. We probeerden met wat wissels nog het tij te keren, maar de rest van de wedstrijd liet een beeld zien van niet echt goed voetbal, maar wel van een team dat samen er voor wilden vechten en ook samen een resultaat wilden halen. Na nog wat blessuretijd floot de scheids voor de laatste keer. Een gelijke stand op het bord waar beide teams vrede mee konden hebben en zo waren we net als Utrecht van de hatelijke nul af, maar stonden we op de ranglijst nog steeds naast elkaar.

Opstelling:
Van Lare, Puts, Seelt, Lonwijk, Arts (62/Landfeld), Hopman (52/Tielemans), Beumer (62/Houben), Jimenez, van de Riet, Matoug (75/Gil y Muinos), Huijzer.