PSV – AJAX is altijd al een geladen duel geweest. Zo ook bij onze jongsters van de D2.
Vandaag 23/10/2010 stond deze topper op de affiche. Strijdtoneel, de accommodatie van de Herdgang. Nee, geen kunstgras deze keer, maar het echte spul. Op veld 1.
De supporters hadden blijkbaar ook uitgekeken naar dit duel want langs de zijlijn was alles goed gevuld, ondanks de regenbuien die probeerden roet in het eten te gooien.
Ajax ging het best van start en PSV leek onder de indruk. Het balletje dat de laatste tijd goed rondging en wat ondertussen een beetje een handelsmerk was geworden, bleek nu niet meer zo soepel te rollen. Een terugspeelbal, iets te kort, waar Lars nog net bij kan, een misverstandje achteraan waar Pepijn heel alert is, waren zo een paar voorbeelden dat PSV toch wel vrij nerveus van start was gegaan.
Dat resulteert dan ook in eerste doelpunt voor Ajax, na 4 minuten. Een diepe bal vanuit het midden in één tijd over Pepijn binnengetrapt. 0-1. Mooie goal.
Pas na 16 minuten komt PSV aanzetten met een schot van Jordan dat net over gaat. Eén minuut later, Jordan opnieuw, en weer net over. Is PSV wakker geworden?
Ja hoor, want in minuut 18 speelt Justin Robin aan, die ziet Amar vertrekken, perfect in de loop en Amar knalt in de korte hoek binnen. 1-1.
Net voor de rust gaat Amar door op rechts en speelt Justin aan maar die ziet zijn schot over gaan.

Rusten doen we met 1-1.

De tweede helft begint zoals de eerste gestopt was, met veel middenveldspel en af en toe een prikje van zowel de thuisploeg als de bezoekers. Maar geen noemenswaardige kansen.
Na 10 minuten in de tweede periode komt PSV goed weg als een voorzet van op links in één tijd op de lat getrapt wordt. Wij (de supporters van PSV ) zagen het graag gebeuren, want op dat moment is Ajax de betere ploeg.
En dat een ploeg uit zestien spelers bestaat bewijst de net ingevallen Huseyin, met een prima pass op Cody, maar de doelman van Ajax pakt knap.
Ajax speelt beter, feller en sneller, PSV daarentegen zoekt steeds weer Amar, ook wel gevaarlijk natuurlijk, maar op dat moment iets beter te verdedigen. Bij Ajax komt het gevaar van overal. Dat hebben ze bij de thuisploeg ook door, ik heb dan de indruk dat PSV zijn ”oude vorm” heeft teruggevonden. Het balletje loopt beter, de loopbewegingen zonder bal zijn weer terug en het swingt weer.
Als Amar dan door de buitenspelval glipt en Cody in de perfecte positie ziet staan is het een koud kunstje om de 2-1 binnen te tikken.
Cody krijgt twee minuten later een kans op 3-1 maar Ajax verdedigd goed.
Bij een vrije trap voor Ajax op een ideale plaats zet ene Bobby zich achter de bal en knalt prachtig in de kruising, zo zie je ze zelden op televisie binnengaan. 2-2.
Nauwelijks één minuut later komt een bezoeker oog in oog te staan met Pepijn, Pep redt knap maar op de rebound moet hij zich dan toch gewonnen geven. 2-3.
Pepijn zit goed in de wedstrijd en speelt foutloos. Al heeft hij tot dan al kennis gemaakt met de paal ( en die is hard ) en al een voet tegen het hoofd gehad (ook hard ). Hij laat zich niet uit het lood slaan.
Dan begint het PSV festijn. Huseyin, die uithaalt van iets buiten de zestien, ziet zijn schot nog geblokt door de doelman.
Verdedigend zit het achteraan ook dicht want Steven komt nog goed tussen op een doorgebroken speler.
Het evenwicht is gevonden, en de kers op de taart komt vandaag van “Mijnheer Dickens”. De sjars van Lars van op 30 meter, een pegel precies onder de lat. Heerlijk doelpunt, een goal van de maand? De 3-3 is een feit vlak voor het eind. Weer geen nederlaag voor PSV denken we dan enigszins positief. Lars wordt bedolven onder de teamgenoten, en hij geniet, dat zie je van op kilometers aan de brede smile op zijn snoetje.
En nog is het niet gedaan. Want als Jordan Amar diep stuurt komt zijn gemeten voorzet perfect bij de pas ingevallen Roland Kartallozi, hij neemt de keeper tegenvoets en schiet de 4-3 binnen. Rolands’ papa wordt gek, hij wil gewoon het veld oplopen om zijn kanjer proficiat te wensen. Maar dertig man houden hem tegen, precies genoeg , zo blijkt.
Als “Ro” dan nog een assist geeft vlak voor affluiten aan Cody en die de bal heerlijk over de doelman lobt staat het plots 5-3. Cody’s papa wordt nu weer gek en hier volstaan dertig man niet. Enkel de omheining van veld 1 blijkt iets te hoog. John wordt opgeraapt en terug op de tribune gezet. Wat een toestanden.
Maar als voetbal een feest is ( en dat is het ook ) dan wordt het bij de D2 de laatste tijd toch wel regelmatig gevierd. Ajax trainer Dennis Bergkamp moest met lede ogen aanschouwen dat PSV in de slotfase het laken nog naar zich toe trok. Al moet gezegd dat de D2 van Ajax een wel echt goed voetballend team is.
Het eindsignaal van de scheidrechter klonk en de spelers vielen mekaar allemaal in de armen. Moe gestreden, maar voldaan.
En trainer Bastiaan… hij genoot… van al dat moois.

Propaganda voor het voetbal. Alles zat in deze wedstrijd. Vreugde en verdriet lagen kort bij elkaar. Van de koude temperaturen klaagde al lang niemand meer.
Het was weer genieten jongens. Dank u vriendelijk hiervoor !

Einduitslag PSV D2 – AJAX D2 5-3.

Verslag met dank aan Joel Lekens