Finale 2.
Feyenoord op bezoek. De punten moeten gepakt worden. We starten goed maar ook Feyenoord is fel begonnen. Alleen de afwerking en de behandeling van de kansen is wat slordig van beide kanten. Na twintig minuten weet de nr 10 Janga een onoplettendheid bij ons af te straffen en zet de 0-1 op het scorebord. Na de rust gaan we met man en macht op jacht naar de gelijkmaker maar Feyenoord weet telkens met kunst en vliegwerk de nul vast te houden. Vooral debet daaraan is hun keeper. Ook de paal en lat staan ons in de weg. Wel is er beleving, werklust en agressie in het spel. Goed om dat nu weer terug te zien. Iedereen geeft alles. Tot de laatste minuut toe blijven we geloven in de verdiende gelijkmaker die er helaas voor ons niet komt. En zo krijgt deze wedstrijd toch een winnaar die het eigenlijk niet verdiend want een punt was het minst wat wij hadden verdiend. Na het laatste fluitsignaal staan we dus na twee wedstrijden nog steeds op nul punten maar na deze wedstrijd is de hoop groot dat de punten niet lang meer uitblijven. Een troost is ook dat er nog nooit een team kampioen is geworden met de volle 42 punten die er te halen zijn. Wel weten we ook nu weer dat deze wedstrijden op detail worden beslist. Nog 12 finales en 36 punten verder staan we dicht bij of misschien wel met de schaal.
Volgende week de volgende finale. Mannen succes.
Houdoee.

van Osch, Abels, Peijnenburg, Carolina, Bannani (72e Daneels), Rigo, Laursen (67e Berden), Duarte, Lammers, Gudmundsson, Verreth (72e Konings).