Voor de wedstrijd van de 16de speeldag moest PSV D2 een verplaatsing maken naar Tiel. Sportpark de Ridderweide was de locatie waar de ploeg van trainer Bastiaan Riemersma voor de zoveelste zege zou gaan. Het doelpuntensaldo is gigantisch in vergelijking met de tegenpartijen. 96 keer gescoord en amper 8 tegendoelpunten. Een rapport om U tegen te zeggen. Het loopt dan ook bijzonder soepel vanaf het begin van het seizoen en iedereen verwacht dan toch de logische terugval, maar die zit er vooralsnog niet aan te komen.
En ook dit keer zou het er niet van komen want van af minuut 2 krijgt PSV een boel kansen tot zes a zeven schoten na elkaar in dezelfde fase, maar de netten trillen voorlopig nog niet. Huseyin, Cody, Baggio, Jordan, Robin,… ze zitten allemaal even fel om te winnen, en te blijven winnen.
James stuurt na 5 minuten Robin diep maar Robinho krult de bal ( helaas voor de PSV aanhang ) langs de verkeerde kant van de paal. Het is echter uitstel want dit kan kan je als tegenpartij niet blijven houden. Cody stuurt dan Amar in het straatje maar ook Amar kan (nog) niet scoren. De doelman pareert het schot.
We zitten ondertussen in minuut 28, en kansen om evenveel goals te maken, als James, alweer Amar diep stuurt, en nu scoort onze “Speedy Gonzales” wel. Knap en beheerst onder de doelman. 0-1. Er is nauwelijks afgetrapt of Cody loopt door de as van de verdediging en pegelt de bal op de lat. De knal van Cody, die ergens terug voor het eerst grond raakt rond de middenpunt, wordt opgepikt door Amar en nu werkt “Speedy” de bal met links voorbij de doelman. 0-2. Het tempo ging met een knal de hoogte in en plots staan de bezoekers (wij dus) met 0-2 voor. De scheids kan nauwelijks het tempo en aan en beslist om even te gaan rusten. Ha nee, het was gewoon rust. De ruststand: 0-2.
Na de rust pikt PSV datzelfde tempo terug op en RKTVC barst. Na drie minuten in de tweede periode verre uittrap van Arne tot bij Cody, Cody gaat het duel aan met de doelman en de klutsbal komt in de voeten van Jordan terecht , en die heeft de hoek maar voor het uitkiezen. 0-3. Twee minuten later, hoekschop PSV, de bal komt bij Cody, en die maakt met een tiptop beweging ( of een Zidanneke ) enorm veel ruimte voor zichzelf en schiet overhoeks binnen. 0-4. Hier lusten we wel pap van. Het zou, zo hoor ik na de wedstrijd, doelpunt nummer 100 zijn. Een jubileum goal dus. Dat smeekt om een taartje. Halfweg de tweede periode komt Justin in balbezit, hij schakelt zijn mannetje uit en bied Robin de 0-5 op een schoteltje. Robinho ziet het graag gebeuren en zet de forfait score op het bord. 0-5 dus.
Baggio levert op het midden een felle strijd, soms wel met drie tegenspelers en komt er telkens als winnaar uit, het moet hem goed gedaan hebben. Maar het loopt overal goed. Een team bestaat niet uit 4 of 5 spelers maar uit een ganse kern. Het verdedigende compartiment staat als een blok. De jongens die niet starten vallen in en doen het ook schitterend, ze maken het hun trainer er niet gemakkelijker op, en zo hoort het ook. En de trainer…ook die hoor je niet klagen met zoveel weelde.

Huseyin die weer een gesel was voor de tegenpartij levert de bal in bij Roland, en “de kleine Cristiano Ronaldo met Safari schoentjes” knalt onhoudbaar onder de lat binnen. 0-6 ook de “Safari schoentjes” weten de weg naar de netten te vinden. Even later krijgt Roland weer een kans om te scoren, maar de goed genomen vrije trap wordt gepakt door de doelman. Als laatste krijgt Armando een geniale ingeving en loopt recht op doel af, wanneer hij zijn rechter wapent voor een verschroeiend schot zit er nog net een verdediger tussen die de knal onschadelijk maakt.
De eindstand 0-6.

PSV was heer en meester in dit duel. Pepijn en Arne zijn bijna niet in het stuk voorgekomen, de verdienste van een goed geoliede machine genaamd PSV D2. Ondanks de koude was dit kijkstuk toch weer bijzonder aangenaam. De afwezigen… zij hadden weer ongelijk.