Een zwaluw maakt nog geen zomer, harde landing na de vlucht van de laatste weken, een paar uitdrukkingen die aangeven dat we er nog niet zijn dit seizoen. Vandaag tegen ADO op hun open sportpark in Den Haag. Vol goede moed gaan we erheen maar de eerste helft is niet goed. Zelden een wedstrijd gezien waarin zo weinig kansen zijn gecreëerd en toch maar liefst zeven doelpunten vallen. Normaal gesproken is 28 december de dag van de onnozele kinderen maar wij hebben hem al op 18 april gevierd. De manier waarop de doelpunten vallen is bijna niet te beschrijven. Na een vrij snelle achterstand komen we terug via Yanick en Sam en is het Ryan die het net laat bollen maar dan is gewoon simpel verdedigen zelfs niet mogelijk en komt ADO vijf minuten voor rust op een eenvoudige 3 – 1 voorsprong.
Na de rust is het wel beter. Er is strijd, passie en het spel wordt ook beter en na twintig minuten weet Boris de stand terug te brengen tot 3-2. We willen nu doordrukken maar binnen vijf minuten wordt uit een corner die bij de tweede paal opnieuw voor de goal wordt gekopt de 4-2 gescoord. Naïef verdedigen opnieuw. We willen toch nog proberen de stand een beter aanzien te geven maar het lukt niet. Ver in blessuretijd krijgt ADO nog een penalty en komt de stand op 5-2. Helaas hebben we de tweede helft de schade van de eerste niet kunnen repareren.
Gezien het vertoonde spel wel een terechte nederlaag maar hij valt wel iets ruim uit. De derde plaats raakt iets verder weg maar is nog steeds haalbaar maar dan zal het nivo wel terug moeten naar de afgelopen weken. Deze week maar een keer goed een spiegel voorhouden en dan komende zaterdag fris en monter naar NEC.
Fijn weekend en feest ze een dag na het kampioenschap en maandag er weer tegen aan.
Het fijne van het verleden is dat het voorbij is.
Kampioene Boerruhhhh.
Houdoe.


van Osch, Abels, Lamers (46e Verstraaten), Rommens, Groenendijk, Lundqvist, Berden( 65e Groenevelt), Paal, Lammers (61e Cmiljanic), van der Moot (46e Weymans), Hiwat.