Het verslag

De beslissingen zijn gevallen in onze klasse, de kampioenspoule is gehaald. Zaterdag stond de uitwedstrijd tegen PEC op het programma. Een wedstrijd om des keizers baard zoals men dan zegt, maar de bank van onze tegenstander dacht daar anders over. PSV kreeg met Atlético Madrid-achtige toestanden te maken. En dit was ook te zien in het veld. In plaats van opleiden van jeugdspelers werd het een wedstrijd met strijd en veel agressie en zeer ongestructureerd voetbal over en weer. Helaas kon je het van deze wedstrijd niet echt warm krijgen, wat eigenlijk gezien de omstandigheden wel had moeten kunnen.

Na zeven minuten was het PEC dat weifelend optreden bij onze achterhoede afstrafte en de 1-0 binnen schoot. Verder bleef het rommelig en was, na goed doorzetten, alleen Djenario nog dicht bij een doelpunt, maar zijn inzet werd door de verdediger van PEC voor de lijn weggehaald. Dan zou het moeten gebeuren na de rust.

Twee minuten in de tweede helft was het opnieuw Djenario die de 1-1 op het bord zette. We moesten doordrukken en na een uur spelen was het Milan die een verdedigingsfout afstrafte en de verdiende 1-2 maakte. Vanaf dat moment werd het wel weer een stuk rustiger op de andere bank. Maar lang duurde dit niet, want kort na de voorsprong maakte PEC toch weer de gelijkmaker via een afstandsschot. Daar moeten we na de winterpauze aan gaan werken. Te veel doelpunten tegen uit afstandsschoten en stilstaande situaties.

Het rommelde nog wat verder van beide kanten en een opstootje vlak voor tijd was het enige moment waar de spelers nog even warm van werden, maar dan konden we toch naar de warme kleedkamer en de warme bus voor de terugreis. Komende dinsdag de laatste rit naar Rotterdam om tegen Excelsior de eerste helft van het seizoen af te sluiten.

Opstelling:
Janssen, Puts, Matuta, Lonwijk, Seelt, Putters (75/Arts), Beumer, Nassoh (41/Jimenez), Daniels, Antonisse, Dorenbosch (41/Van de Riet).