Na een verplichte rust op zaterdag 6 november, stond er weer een wedstrijd op het programma uit bij RBC. Er zou in ieder geval gevoetbald worden had Bastiaan donderdag gezegd. Of gewoon competitie, of bij afgelasting vriendschappelijk of anders dan toch trainen. Competitie werd het niet want wat we al gezien hadden op de televisie: in het zuiden van het land kwam het met bakken uit de hemel en KNVB Zuid I was geheel afgelast.
De kinderen in het zuiden mochten nu allemaal voor de buis naar de intocht van Sinterklaas kijken. De D2 dan toch niet, want er werd vriendschappelijk gespeeld tegen het Roosendaalse RBC. Geen sinterklaas (ik vermoed dat ze zich daar toch ook te oud voor voelen) maar wel een traktatie voor de jongens, ze mochten spelen in het fraaie stadionnetje van RBC dat plaats biedt aan 5.000 toeschouwers.
Waarschijnlijk door het vriendschappelijke karakter van de wedstrijd, was het stadion voor de wedstrijd RBC D2 – PSV D2 niet geheel uitverkocht. Wel was de gehele perstribune (of eretribune ik weet het niet) goed bezet met RBC en PSV supporters die in een vriendschappelijke sfeer hetzelfde vak deelden. Geen kwaad woord over en weer; geen spreekkoren; de sfeer was uiterst gemoedelijk.
De D2 begon de wedstrijd met waar de laatste tijd op geoefend wordt: de tegenstander vastzetten en zo snel mogelijk de bal weer afpakken. En dat ging eigenlijk met behoorlijk gemak, of in ieder geval dat zag er zo uit. Vanaf het begin had RBC heel veel moeite om de bal van de eigen helft af te krijgen en meestal lukte dat ook niet. Zo speelde het spel zich voortdurend af op de helft van RBC.
De vergelijking mag je eigenlijk niet maken, maar er lijken Spaanse / Barcelonese invloeden in het spel te sluipen van de D2; en ach er zijn slechtere voorbeelden te kiezen. En waar Barcelona ook nogal eens veel kansen nodig heeft, de D2 had dat vandaag ook. Er werd zo leuk overgespeeld en gecombineerd dat het erop leek dat de spelers het jammer vonden om de bal in het netje te schieten. Want ja, dan ben je de bal natuurlijk weer kwijt aan de tegenstander, en dat is ook wel jammer. Zo hadden we in de eerste 10 minuten al wel 5 doelrijpe kansen mogen noteren die vrij achteloos onbenut bleven.
Dit was Amar na enige tijd toch te dol en met een heerlijke Amar-solo, zoef zoef, vanaf eigen helft 2 man geparkeerd en niet te genereus; gewoon zelf doen en de 0-1 is een feit. Na een 20 minuten, een pracht moment van Cody die alle toeschouwers op de banken brengt: een werkelijk fantastische omhaal maar de bal verdwijnt naast de goal. Na nog enige kansen wordt Cody dan diep gestuurd en met een recept-Cody (die zien we al van tevoren aankomen en ook het resultaat), een prachtig lobje de 0-2.
De verdedigers blijven achterin paraat en koel. Als de bal er een keer komt, wordt de bal rustigjes heen-en-weer gespeeld, even terug naar de keeper liefst, dan weer naar voren als de RBC-aanvallers niet meer proberen de bal af te pakken.
Voor rust valt ook nog de 0-3. Roland zet zich met een mooie beweging vrij en kan alleen nog maar onreglementair gestopt worden. Zoals we onze kleine, grote man kennen, Roland pakt direct de bal in de handen en gebaart naar de kant dat hij deze toch verdient om ook te benutten. Echter, Bastiaan is onverbiddelijk – afspraak is afspraak – en Armando mag zich achter de bal zetten. De keeper kan de goede inzet nog keren maar daar is Justin met de 0-3.
Een opmerkelijk moment nog als Cody na een actie in de buurt van de achterlijn in een lastige situatie terechtkomt en een hoekschop wil forceren. Alleen Cody was met de gedachten al verder dan dat de bal had kunnen rollen, en ruim voor de achterlijn pakt hij de bal al in de handen. Alhoewel de scheidsrechter misschien ook wel vond dat een hoekschop wel een terechte beloning was, hij moest deze handactie bestraffen en een vrije trap aan RBC geven.
Slotakkoord voor Robin die een prachtig stiftje op de lat ziet eindigen en rust.
In de tweede helft zorgt James op de rechtsback positie voor nieuwe spirit en elan in het team. James bestrijkt de hele rechterkant van het veld en komt regelmatig gevaarlijk voorin door. Uit één van de rushes van James die hij afrondt met een uitstekende voorzet, kan Cody in tweede instantie voor de 0-4 zorgen. De 0-5 valt nog als Cody een vrije trap via de onderkant van de lat in het doel schiet.
Ook in de tweede helft is het aantal doelkansen niet op één hand te tellen. De D2 heeft, mogelijk met de komst van de Sinterklaas in het achterhoofd, vandaag een vriendelijke bui en laat het bij 0-5.
Het bijzonder sportieve RBC kan nog bijna een eretreffer maken door enkele onoplettendheidjes achterin, maar jammer voor de RBC-ers wil dat toch niet lukken.
Zo eindigt deze bijzonder vriendschappelijke wedstrijd in een regelmatige 0-5.
Hans Bosma