Wedstrijdverslag PSV D2 – Oranje wit D1 3-1

Vandaag 12 maart was een vrij belangrijke dag voor de jongens van de trainer Bastiaan. Enerzijds waren er de inschrijvingen voor de nieuwe school, wat voor menig ouder toch wel even wennen is. Het gezellige lager onderwijs in de buurt moet plaats maken voor de grote school in Eindhoven. Hoewel gezegd moet worden dat de coördinatoren de info klaar en duidelijk hebben meegedeeld. Zelfs de “buitenlanders” wisten nu wat er te gebeuren staat. De spelers daarentegen trokken hun er blijkbaar niet zo veel van aan. Niet onbegrijpelijk. Na de midweekwedstrijd van de D2 woensdag tegen Fortuna Sittard D1 (die nipt verloren werd, 0-1) was het uitkijken naar de topper tegen Oranje Wit. De terugwedstrijd in de competitie tegen de ploeg die tot nu nog steeds de enige was die van de D2 punten had kunnen afsnoepen ( 2-2 ). En of ze gemotiveerd waren.

Precies 3 minuten hadden we gespeeld als de turbo van Amar aanslaat, knap overzicht behouden en ingespeeld op Robin die de 1-0 op het bord zet. Van een goede start gesproken. En Oranje Wit was niet gekomen om zich in te graven, ze zaten heel kort op de bal en stoorden onmiddellijk. Het tempo lag heel hoog en omwille van dat hoge tempo liep het soms al eens niet zo zuiver. Steven op zijn linkerflank was een gesel voor de rechtsbuiten van OW. Telkens opnieuw snelde hij er voorbij en kon hij zo goed gevolgde medespelers aanspelen. Baggio had bij zo’n voorzet een pegel op de paal geknald. Helaas voor “de kanjer” ging hij er niet in. Enkele minuten later, alweer Steven met een goeie bal tot bij Cody, en die knalt met een knappe omhaal de bal op de lat. Baggio nog eens met een poging van op 25 meter, in de armen van de keeper. Cody met een vrije trap van op zo’n 30 meter maar zijn pegel spat uit elkaar op de dwarsligger. Als diezelfde Cody even later zijn duivels ontbind, onderweg nog even kaatsend met Robin, is Oranje Wit eraan voor de moeite want Cody plaats de bal beheerst naast de bezoekende doelman en scoort zo de 2-0.
2-0 is ook de ruststand. OW met enkele schuchtere pogingen maar PSV met 3 maal het doelhout en nog enkele grote kansen, dus speloverwicht was wel degelijk voor PSV.
De tweede helft start zoals de eerste, met een doelpunt. Hoewel nu de tijd nog iets scherper gesteld werd. 1 minuut om precies te zijn. Huseyin met een solo en op het juiste moment tot bij Cody , die poeiert de bal droog in de hoek. 3-0. De trainers van OW zien dan de bui al hangen. Robin stuurt Amar (met een prachtige pass) in de diepte, de voorzet komt net niet bij Cody. Er is nog nauwelijks tijd om te ademen want daar is alweer de volgende kans, Huseyin met een loopbeweging over de breedte en dan op het ideaal moment diep ingespeeld op Cody, maar “Cood” is lief voor de tegenstander en scoort niet. Allemaal kansen voor PSV.

En hoe zat het dan met de derde in de stand Oranje Wit, wel, af en toe een tegenprikje maar niets meer dan dat. Want het was PSV dat de lakens uitdeelde. Nu, Oranje Wit was ook geen hapje voor de D2 hoor, want ze maakten het de thuisploeg bij momenten behoorlijk lastig. Maar tot echt uitgespeelde kansen kwam het bijna nooit. Een klutsbal die plots goed valt voor de bezoekers wordt geneutraliseerd door de “wittekop met de safarischoentjes”. Dan denk ik dat iedereen weet over wie ik het heb.

Een vrije trap met Jordan achter de bal, zijn knal suist naast de winkelhaak. En als het dan toch, bij die sporadische kansjes van Oranje Wit gevaarlijk wordt, heb je de twee sluitstukken achteraan. Arne en Pepijn die zo nodig met ware doodsverachting hun hebben en houden in de strijd gooien. Als ze dat al moeten doen, want met de verdedigers bij de D2 sta je als keeper vaak als toeschouwer mee te volgen. Op wat terugspeelballen na heb je dan echt niet veel te doen. Maar, je moet wel alert blijven natuurlijk. Pepijn moet dat in de tweede helft nog enkele keer doen, en doet dat perfect.
Het tempo gaat nogmaals met een ruk de hoogte in. Luc achteraan met een mooie kapbeweging en knappe pass tot bij Cody, … Het loopt weer lekker. Ééntijds voetbal van achter uit met een open doekje van de trainer. Vijf minuten voor affluiten wordt Baggio gehaakt in de zestien, maar de scheids durft de bal niet op de stip leggen. Weer een mooie dieptepass van Luc op Justin maar de voorzet van de “Captain” wordt afgeblokt en komt in het zijnet terecht.

Bij een iets te korte terugspeelbal voor Pepijn wordt de bezoekende spits aan de arm getrokken in de zestien en geeft de ref wel een strafschop. Juiste beslissing van de man in het geel. Strafschop dus. Pepijn oog in oog met de bezoeker maar de bal wordt hard en hoog in de hoek gegeven en daar kan onze Pep niets aan beginnen. Dat is het laatste fase van deze wedstrijd want hierna blaast de scheids op de fluit en is de zestiende zege op zeventien een feit.

Eindstand 3-1

Een goed georganiseerd Oranje Wit kwam met de beste bedoelingen naar de Herdgang maar werd gewogen en te licht bevonden. Fel strijdend voor elke meter dat wel, maar echt uitgespeelde kansen waren er van hun kant iets te weinig. Te weinig om aanspraak te kunnen maken op puntenwinst. Maar, het is één van de betere ploegen uit de reeks.
Volgende week opnieuw een topper. In en tegen FC Den Bosch. Bij winst is de titel binnen handbereik.

Allen daarheen !