Een moeilijke opgave vandaag. Op de Toekomst tegen AJAX A 1. Nog ongeslagen zijn ze. We beginnen scherp en dat is te zien als na elf minuten een snelle aanval van ons de bal bij Martijn komt en deze geeft een pass op Steven en die weet met een werkelijk schitterende stiftbal de keeper van Ajax te verschalken. 0 – 1. Wat een beauty van een doelpunt, werkelijk geweldig. En het is een bewuste. Hij kijkt van tevoren waar de keeper staat en het is raak, de hele bank staat op. Daarna golft het spel wat op en neer en komen er eigenlijk weinig kansen voor beide teams. Ajax is wel iets meer dwingend. Na de rust willen we de draad oppakken en als het kan de score opvoeren. Maar Ajax denkt daar anders over. Ajax zet meer druk en we komen bijna niet onder die druk uit. Diverse kansen krijgen ze en het zijn soms hachelijke momenten voor onze goal maar dat Yannick nu echt geweldige reddingen moet verrichten dat is niet zo. De wedstrijd loopt zo naar het einde en nog steeds is het maar een nul. We krijgen wel wat meer ruimte en dus wat kansjes maar die weten we niet op waarde te schatten. Ook Ajax drukt wel maar weet het net niet te vinden. Na vijfennegentig minuten is het de scheids die voor de laatste keer fluit. We hebben de stand zo kunnen vasthouden. De punten gaan mee in de bus. Een van de Tien geboden is: Gij zult niet stelen. Maar ik moet eerlijk zijn om zo drie punten uit Amsterdam mee te nemen is wel een fijn gevoel ondanks dat het niet mag. En na twee nederlagen hebben we nu twee overwinningen. Dus trots.
En zoals de man aan de bar zei: Het mooie van het verleden is, dat het voorbij is.
Volgend weekend voor de beker weer naar het Kasteel.
Zet m op. Succes.
Houdoe.


van Osch, Abels, Kardes, Rommens, Verstraaten, Paal, Hiwat (85e Naciri), Lammers, Berden (65e Loof), van der moot, Bergwijn (72e Groeneveld).