Voor de schok van Eindhoven ( FC versus PSV ) kon trainer Colin beschikken over de ganse spelersgroep. Blauw-wit gestreept tegen Rood-wit gestreept.
Met een fel begin van de thuisploeg wou FC laten zien dat ze zeker geen schrik hadden om “het grote PSV” te lijf te gaan.
En die druk resulteerde na 3 minuten al in een doelpunt. Mooier kon voor FC Eindhoven de wedstrijd niet beginnen.
Zowel vooraan, in het midden als achteraan waren de PSV jongens hun plaatsje nog een beetje aan het zoeken, maar daar had FC echt geen behoefte aan, Zij wisten hun weg daar al.
Pas centraal door het midden over de laatste verdediger, Stan die nog goed uitkomt, maar de bal met een mooie curve over zich heen ziet vliegen. 1-0.
De wedstrijd begon een beetje zoals in de vorige weken, met een snelle goal van de tegenpartij.
FC met no-nonsense voetbal, vechtend voor elke vierkante centimeter, en PSV kijkt te veel en speelt te weinig.
Het antwoord van PSV komt er na 8 minuten, actie van Roland op het midden, met een mooie steekbal op Jordan, maar Jordan wordt onterecht teruggefloten voor buitenspel.
Maar het evenwicht hersteld zich en ook onze jongens hebben nu hun plaatsje gevonden.
Na 10 minuten krijgt PSV bijna het deksel op de neus, weer met een goede dieptepass op de aanvaller, maar nu besluit de spits naast.
De keeper van FC heeft tot dan nog geen bal gevoeld. Dat maakt de PSV aanhang toch wel een beetje nerveus.
Stan moet nog enkele keren goed ver uit zijn doel komen ( met spontaan applaus vanop de tribune ) om van die gevaarlijke dieptepassen onschadelijk te maken. Hij doet dat perfect.
De verdedigers Lars, Armando, Baggio, Luc en Björn worden voortdurend getest, maar ook zij laten zich niet meer betrappen op een foutje.
Als we er dan toch nog eens uitkomen worden de schoten van Robin en Huseyin afgeblokt.
Na 22 minuten kunnen we dan toch juichen al is het maar voor even. Een schot van Robin spat op de paal en rolt over de hele doellijn maar komt terug uit het doel gerold.
Jammer, hier zat meer in. Maar in diezelfde fase komt de bal opnieuw bij Robin, het kanon staat nu wel perfect afgesteld, en nu is de doelman van FC er aan voor de moeite.
Heerlijke knal van onze “Robinho”. 1-1.
FC Eindhoven weet even niet meer van welk hout pijlen maken en dat is het sein voor Speedy Bosma, om zijn duivels te ontbinden, onhoudbaar op de flank.
Moesten er flitspalen staan, hij zou weten wat het ging kosten.
Maar FC geeft niet op, en een goed getrapte hoekschop wordt door iedereen gemist. Als daar iemand zijn voetje tegen kon zetten….hoorde je de FC-coach denken.
Net voor rust krijgt Cody nog een kans, met een vrije trap, maar ook dit schot gaat naast.

We gaan rusten met 1-1

In het begin van de tweede helft lijken beide ploegen al tevreden met een puntendeling en ruikt deze wedstrijd echt naar een einde-seizoensmatch.
Wordt het dan toch nog gevaarlijk, dan is er nog steeds onze verdediging, onder leiding van een zéér sterk spelende Lars dickens. Hij heerst als het ware.
Lars geeft dan ook nog eens een goede pas op Huseyin, die bediend Rafaël, maar zijn schot beland in de armen van de doelman.
Een vrije trap in de slotseconde voor FC Eindhoven, net buiten de zestien, maar de bal spat uiteen op de lat van het doel van Arne. We zagen het graag gebeuren.
Na deze spannende fase maakt de scheidsrechter een einde aan de wedstrijd.
Hierdoor, blijft de slag om Eindhoven, in dit geval, onbeslist.

1-1 is de eindstand.

Met deze uitslag is meteen ook de stand in de reeks bekent, PSV eindigt op een gedeelde derde plaats samen met VVV Venlo.
RODA JC en MVV maken onderling nog uit wie met de hoofdprijs gaat lopen.
We vergeten het soms ( althans ik toch ) maar onze jongens staan in een reeks met allemaal BVO ploegen, allemaal ook een jaartje ouder, toch maar lekker op de derde plaats.
Op zich een prachtprestatie.
Een dikke proficiat aan trainer Colin en de ganse trainersstaf, alsook aan de hoofdrolspelers, de zestien binken van de D3.

Laten we het seizoen in schoonheid eindigen met nog enkele titels en bekers in de volgende toernooien die er staan aan te komen. Succes allemaal !

Verslag met dank aan Joel Lekens